Zmarł profesor Marian Malikowski

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 22, wrzesień 2018 10:25

Redakcja

W wieku 73 lat zmarł profesor Marian Malikowski, socjolog. Pochodził z Jasielkiego (absolwent szkoły podstawowej w Gogołowie), ukończył historię i socjologię z wyróżnieniem na Uniwersytecie Jagiellońskim. Związał się w 1971 r. z rzeszowskim ośrodkiem akademickim, był współtwórcą studiów socjologicznych na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie (obecnie Uniwersytet Rzeszowski), wieloletnim dyrektorem Instytutu Socjologii WSP i UR. Profesor Marian Malikowski był jednym z najbardziej cenionych socjologów w Polsce.

Jego praca doktorska „Więź mieszkańców z miastem. Studium socjologiczne na przykładzie społeczeństwa Miasta Rzeszowa (rok wydania 1984) otrzymała nagrodę Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1992 roku obronił pracę habilitacyjną „Powstawanie dużego miasta. Drogi i bezdroża socjalistycznej urbanizacji na przykładzie Rzeszowa” (publikacja 1992, wznowienie 2010).

Inne jego książki to: „Rzeszów: awans i aspiracje. Socjologiczne zwierciadło miasta” (1989), „Socjologiczne badanie miasta : problemy pojęciowe, teoretyczne i metodologiczne”, „Podkarpacie : studia socjologiczne” (2010), współautor „Szanse i bariery rozwoju Ściany Wschodniej” (1995), i wielu innych. Wydał także tomik wierszy.

Od 2000 posiadał tytuł profesora zwyczajnego tzw. „belwederski”). Pracował także w różnych okresach Wyższej Szkole Społeczno- Gospodarczej w Tyczynie (1996- 1999), w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim (1999- 2002), Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku (2003- 2005), w Zamiejscowym Wydziale Społeczno- Ekonomicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli i w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu.

Zajmował się przede wszystkim socjologią miasta, a także rynkiem pracy, pomocą społeczną. Inicjował wiele projektów badawczych, których efektem były publikacje – prace zbiorowe.

W ostatnim czasie był bardzo blisko spraw kresowych. Prof. zw. dr hab. Marian Malikowski został także odznaczony Medalem „Polonia Mater Nostra Est”. To honorowe odznaczenie przyznawane jest przez Społeczną Fundację Pamięci Narodu Polskiego. Jest to organizacja, której zadaniem jest m.in. poszanowanie historii i tradycji Narodu Polskiego oraz upamiętnianie pamięci o miejscach i wydarzeniach historycznych oraz ich bohaterach i ofiarach.

Pełnił funkcję przewodniczącego Kapituły Konkursowej konkursu wiedzy o Rzeszowie "Rzeszów - to moje miasto, miasto, w którym mieszkam, uczę się i wypoczywam".

- Rozmawiałem z nim jakiś czas temu i skarżył się na kłopoty ze zdrowiem, ale nie sądziłem, że to będzie ostatnia rozmowa – wspomina na Facebooku dr hab. Piotr Długosz. - Człowiek niezmiernie mądry i dobry, wybitny znawca socjologii regionu i miasta. Jego dorobek publikacyjny jest imponujący, prawdziwa ikona podkarpackiej socjologii, gdyż większość swoich badań realizował na Podkarpaciu. Człowiek "orkiestra", organizator konferencji, sympozjów i Zjazdu Socjologicznego. Wychowawca wielu pokoleń socjologicznej młodzieży. O jego poświęceniu w pracy dydaktycznej może świadczyć imponująca liczba obronionych doktoratów (około 20). A przy tym skromny i pomocny, nie szukający rozgłosu. Prawdziwy naukowiec, który z wielką pasją i swadą opowiadał o kolejnych pomysłach badawczych, przygotowywanych książkach. Wiem, że pracował nad książką o Lwowie. Jego śmierć jest wielką startą dla rzeszowskiego środowiska socjologicznego. Z jego odejściem zamyka się pewna epoka podkarpackiej socjologii. Z wielkim żalem i smutkiem piszę te słowa. Niewątpliwie do profesora pasują słowa z Pieśni Horacego " non omnis moriar".

***

Prof. dr hab. Marian Malikowski

1.Droga naukowa

1968 -Ukończenie studiów historycznych na UJ (z wyróżnieniem)
1972- ukończenie studiów socjologicznych na UJ (z wyróżnieniem)
1980- obrona pracy doktorskiej- Nagroda Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego za pracę doktorską pt. „Więź mieszkańców z miastem. Studium socjologiczne na przykładzie społeczeństwa Miasta Rzeszowa (1981)
1992- obrona pracy habilitacyjnej pt. „Powstawanie dużego miasta. Drogi i bezdroża socjalistycznej urbanizacji na przykładzie Rzeszowa”
1992- uzyskanie tytułu profesora uczelnianego
2000- nadanie tytułu profesora („belwederskiego”)
2004- uzyskanie tytułu (zawodowego) profesora zwyczajnego na UR

Wszystkie stopnie i tytuły naukowe zdobywane były na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

2. Droga zawodowa

luty – wrzesień 1971- asystent w Zakładzie Nauk Społecznych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
październik 1971- luty 1980 asystent w Zakładzie Nauk Społecznych WSP w Rzeszowie
luty 1980- luty 1991- adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii WSP w Rzeszowie
1992-2004 profesor nadzwyczajny WSP (później UR) w Rzeszowie
2004 – 2016 - profesor zwyczajny na Uniwersytecie Rzeszowskim
Oprócz pracy na macierzystej uczelni UR pracował jeszcze w: Wyższej Szkole Społeczno- Gospodarczej w Tyczynie w latach 1996- 1999, w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim (1999- 2002), w Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku (2003- 2005) i od 2005 w Zamiejscowym Wydziale Społeczno- Ekonomicznym KUL w Stalowej Woli i od 2007 w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu.

3. Nagrody i wyróżnienia

• 2 wyróżnienia Dziekana Wydziału Socjologiczno-Filozoficznego UJ w Krakowie za prace magisterskie: 1) z historii, 2) z socjologii – 1968, 1972

• 12 nagród Rektora WSP i UR (1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1980, 1984, 1986, 1988, 1992, 1993, 2000) a w szczególności za prace naukowe, skrypty uczelniane oraz organizacje konferencji naukowych

• 2 nagrody Ministra – 1981 za pracę naukową, (pracę doktorską) 1987- za pracę dydaktyczną i organizacyjną

• Laur Plebiscytu o Exlibris czytelników woj. rzeszowskiego za książkę „Więzi mieszkańców z miastem”, 1985

• Nagroda Miasta Rzeszowa za całokształt pracy naukowej nad społeczeństwem Rzeszowa – rok 2000

Medale:
1985 – Zasłużony dla województwa rzeszowskiego

Więcej na: http://www.zsgogolow.pl/marian-malikowski/ i na: https://polskatimes.pl/zmarl-prof-dr-hab-marian-malikowski-socjolog-i-wykladowca-uniwersytetu-rzeszowskiego/ar/13512877 oraz na: http://gospodarkapodkarpacka.pl/news/view/27447/zmarl-profesor-marian-malikowski

0 Comments

Banderyzacja państwa ukraińskiego

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 25, sierpień 2018 13:17

Redakcja

- Jesteśmy świadkami konsekwentnej i planowej banderyzacji państwa ukraińskiego. Przy okazji defilady w Dniu Niepodległości Ukrainy zobaczyliśmy coś, co jest konsekwentnym działaniem – mówi portalowi Kresy.pl prof. Włodzimierz Osadczy. Krytycznie ocenia również działania prezydenta Andrzeja Dudy, który jego zdaniem musiał wiedzieć, co szykuje się w Kijowie.

W czasie defilady w Kijowie z okazji Dnia Niepodległości Ukrainy, minister obrony Stepan Połtorak oficjalnie witał żołnierzy banderowskim zawołaniem „Sława Ukrainie”. Ci gromko odpowiadali „Herojam Sława”. Prezydent Petro Poroszenko recytował nową wersję hymnu OUN i wychwalał banderowskie zawołanie, jako nowe pozdrowienie ukraińskiej armii. Na miejscu obecni byli również polscy żołnierze – tuż po ich przemarszu orkiestra odegrała „Marsz Nowej Armii”, czyli nową wersję hymnu zbrodniczej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, odpowiedzialnej za ludobójstwo na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.

- Jesteśmy świadkami konsekwentnej i planowej banderyzacji państwa ukraińskiego – mówi w rozmowie z portalem Kresy.pl historyk i prof. KUL, Włodzimierz Osadczy. – Mówiąc o banderyzacji mam na uwadze przenikanie we wszystkie obszary życia politycznego, społecznego, kulturowego czy światopoglądowego ideologii, symboli i narracji historycznej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów.

Profesor zauważa, że dotąd zaniepokojenie i dezaprobatę wzbudzały działania tzw. skrajnych sił nacjonalistycznych na Ukrainie, reprezentowanych m.in. przez partie Swoboda czy Korpus Narodowy, powstały w oparciu o pułk Azow. – W tej chwili widzimy, że coraz bardziej ujawnia się to, co było ukryte przed ludzkim okiem, co nie mogło być wyeksponowane.

Więcej na: https://kresy.pl/publicystyka/prof-osadczy-dla-kresy-pl-jestesmy-swiadkami-konsekwentnej-i-planowej-banderyzacji-panstwa-ukrainskiego/

Fot. Youtube.com

0 Comments

Laicka Francja zacznie cenzurować homilie?

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 06, wrzesień 2018 15:25

Bogdan Dobosz

Troska o laickość Republiki Francuskiej potęguje akcje współczesnych bezbożników. Państwo przechodzi z pozycji neutralnych na wrogie wobec wszystkich elementów niezależności Kościoła. Nad Sekwaną toleruje się właściwie jedynie Kościół „postępowy”, rozmaici „obrońcy laickości” i „wolnomyśliciele” są zaś silni i zradykalizowani. Ponadto wspiera ich polityczna lewica, media czy chociażby potężne lobby LGBT.

Do akcji przeciw chrześcijaństwu wykorzystuje się metody prawne, ale też siłę. Pod koniec lipca w Pirenejach ofiarą akcji walczących bezbożników padły dwa krzyże ustawione na szczytach gór, i nie były to pierwsze tego typu przypadki. Obecność symboli chrześcijańskich przeszkadza przecież radykalnym zwolennikom tzw. laickości państwa od dawna. W ubiegłym roku mieliśmy we Francji nasilenie tego typu akcji, od zakwestionowania pomnika Jana Pawła II w Ploermel, po posągi Matki Bożej, a nawet krzyże na cmentarnych bramach. Tam jednak laicyzatorzy uciekali się do składania skarg w sądach. Teraz sięga się już po akty terroru. W Pirenejach Wschodnich ścięto ostatnio dwa krzyże, chociaż były ustawione legalnie i za zgodą miejscowych władz. Pierwszy z nich został w 2015 roku wzniesiony na szczycie Carlit przez żołnierzy i spadochroniarzy sił specjalnych, którzy mają w pobliżu swój ośrodek szkoleniowy. Drugi ze ściętych i rzuconych do przepaści krucyfiksów stał na szczycie Cambre d’Aze.

Kazania do cenzora?

Inwencja współczesnych bezbożników zdaje się nie mieć końca. Do dziwnych wydarzeń doszło w Paryżu. Wierni, którzy odwiedzali katedrę Notre Dame i korzystali ze święconej wody, by uczynić znak krzyża przy wejściu do świątyni, zaczęli się skarżyć na dziwne objawy, m.in. mrowienie na twarzy i bóle głowy. Prawdopodobnie kropielnice zostały skażone jakimś środkiem. Księża zaalarmowali policję, która pobrała próbki. Kamienne naczynia oczyszczono i napełniono ponownie. Trwa dochodzenie, ale warto przypomnieć, że nie jest to pierwszy incydent tego typu. W marcu 2017 roku została skażona woda w kropielnicy kościoła Matki Bożej w Dijon. To wzorce już kiedyś sprawdzone, by przypomnieć próby zatruwania wody na trasie pielgrzymek w czasach PRL.

Na tym jednak nie koniec. Prawdziwym ewenementem jest próba narzucenia cenzury transmisji nabożeństw dla chorych, nadawanych na mocy umowy z episkopatem Francji przez niektóre media publiczne. Od kilku lat liczba takich przekazów jest zresztą w państwowej telewizji ograniczana. Msze święte, podobnie jak celebry oraz audycje innych wyznań, są jednak nadal jeszcze na kilku antenach obecne, m.in. w Radio France-Culture. Są to audycje autonomiczne redakcji katolickich, a także muzułmańskich, protestanckich, prawosławnych. Umowa na ten temat była już kilkukrotnie renegocjowana, ale radio i TV nie ingerowała w treść przekazu. Okazuje się, że do czasu…

Po emisji Mszy świętej z katedry w Avignon 15 lipca wyszły na jaw zapędy cenzorskie a Kościołowi odbiera się nawet prawo do autonomii treści homilii. Podczas wspomnianej Mszy świętej do wiernych mówił ksiądz arcybiskup Jean-Pierre Marie Cattenoz, hierarcha znany od lat z odwagi i bezkompromisowości w obronie wartości chrześcijańskich. Kontekstem był odbywający się w tym mieście festiwal teatralny. Jego centralnym tematem była ideologia gender i do tego tematu francuski biskup właśnie nawiązał. Komentując promowanie przez kulturę wszelkiej maści odchyleń seksualnych i ruchu LGBT, hierarcha stwierdził m.in.: „Nigdy nie spotkałem ani żadnego L ani G, B, T, a nawet dodawanego teraz Q; Widzę za to ludzi z całym bogactwem ich kobiecości i męskości”.

Hierarcha mówił też o wzroście „niespójności społeczeństwa” i obłędnych pomysłach ją pogłębiających, takich jak aborcja, „wspomagane samobójstwo”, PMA (sztuczna prokreacja dla np. par lesbijskich), GPA (wynajmowanie kobiet do rodzenia dzieci dla par homoseksualnych) czy eugenika. – W ubiegłym wieku wszyscy byli szokowani tym, co robili naziści, aby utrzymać czystość rasy, a dzisiaj robimy to samo, tyle, że w białych rękawiczkach – mówił hierarcha. Było też o homoseksualnych pseudo-ślubach. – „Małżeństwo dla wszystkich” może sobie trwać – kontynuował arcybiskup Cattenoz – ale nigdy nie będzie pełnią miłości i prawdziwym związkiem. Nawiązując do problemu tzw. aborcji skrytykował złożenie w Panteonie szczątków Simone Veil, która jako minister zasłynęła głównie legalizacją we Francji zabijania nienarodzonych.

Siedem minut prawdy

„Mocne” kazanie i rzadka już we Francji bezkompromisowa obrona cywilizacji życia nie spodobała się, rzecz jasna, wielu środowiskom. Hasło do ataku rzucili „zaniepokojeni słuchacze”, czyli zorganizowane grupy LGBT. Magazyn dla homoseksualistów „Tetu” postawił sprawę wprost: retransmisja Mszy świętej była „przestępstwem homofobii”. Postawiono też pytanie o to, dlaczego kierownictwo stacji „nie ma środków kontrolowania treści nadawanych na antenie France Culture”.

Przedstawiciel rady radiofonii ds. programów publicznych Vincent Lemerre wydał z kolei oświadczenie, w którym uznał homilię za… szokującą i dyskryminującą. Kierownictwo rozgłośni nie tylko podzieliło te argumenty, ale szefowa radia Sandrine Treiner poprosiła o spotkanie z przewodniczącym Konferencji Biskupów Francuskich, aby… „upewnić się, że taka sytuacja więcej się nie powtórzy”. Do ataku na ordynariusza Awinionu ruszyła cała machina propagandy środowisk homoseksualnych oraz laickich. Wykorzystano tu też „postępowych” katolików, którzy duraczyli o rzekomo zbyt „mało ewangelicznym przesłaniu” homilii.

Głos zabrał także sam szef festiwalu teatralnego w Awinion, czyli reżyser Olivier Py, znany z obrazoburczych sztuk oraz wspierania środowiska LGTB. Dla niego była to „skrajnie prawicowa homilia propagandowa”, która... „zniechęca młodych ludzi do słuchania przesłania Ewangelii”. Ciekawy przykład troski o rzekome zgorszenie młodych ludzi przypominaniem wartości katolickich, przy jednoczesnym epatowaniu ich antywartościami i promocją wszelkiego typu zboczeń na swoim festiwalu…

Kierunek ataku jest dość jednoznaczny – próba narzucenia katolikom cenzury. Ordynariusz diecezji Gap Xavier Malle pytał o to zresztą wprost: – Czy kaznodzieje, księża, diakoni i biskupi powinni w przyszłości obawiać się o swobodę wypowiedzi w czasie transmitowanych w radiu homilii? Kierownictwu publicznej stacji radził zestawić „siedem minut homilii przedstawianych jako niedopuszczalny skandal” z np. ośmiogodzinną obecnością na tej antenie w ciągu jednego miesiąca pseudohistoryka Michela Onfraya, który z atakowania całej historii cywilizacji chrześcijańskiej uczynił sobie główny temat wystąpień. Jego promowana wszędzie książka „Dekadencja” to próba ukazania historii przez pryzmat holocaustu.

Według Onfraya, dzieje cywilizacji chrześcijańskiej to niemal jedno pasmo zbrodni, inspirowanych religijnie przez katolicyzm (antysemityzm to rzekomo „dzieło” ojców Kościoła, a „antysemityzm państwowy”, pomysł cesarzy chrześcijańskich, w konsekwencji doprowadził ludzkość do… Hitlera). Onfray naciąga, a nawet fałszuje fakty, unika dyskusji z prawdziwymi historykami, ale jego „dzieła” są promowane medialnie. Tymczasem biskupów próbuje się zmusić do milczenia w kwestii „niepoprawnych” tematów.

W filmie Stanisława Barei „Alternatywy 4” jest taka scena, w której „marcowy” docent (jego postać kreuje Wojciech Pokora) czyta program telewizyjny i znajduje tam półgodzinną audycję „Minuta prawdy”. Jego sąsiadka, nauczycielka dziwi się: „cała minuta”? W przypadku „France Culture” też można pójść tym samym tropem, bowiem siedem minut prawdy w homilii okazuje się dlań zbyt dużym ciężarem, tak jak zresztą i krzyże dla górskich szczytów Pirenejów…

FOT.REUTERS/Stephane Mahe/FORUM

Felieton ukazał się na: https://www.pch24.pl/laicka-francja-zacznie-cenzurowac-homilie-,62665,i.html

0 Comments

Orszaki Trzech Króli na Podkarpaciu

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 07, styczeń 2018 18:13

Redakcja

Tysiące mieszkańców Rzeszowa uczestniczyło w tegorocznej edycji Orszaku Trzech Króli. Przeszli od Podpromia przez al. Pod Kasztanami do rynku.

W orszaku tradycyjnie pojawiły się żywe zwierzęta. Szczególną sympatię jak zwykle wzbudzał sympatyczny wielbłąd.

Orszak Trzech Króli w asyście aniołów przeszedł dziś też w innych miastach Podkarpacia.

Więcej na: 

http://www.nowiny24.pl/wiadomosci/rzeszow/g/orszak-trzech-kroli-w-rzeszowie-zdjecia-z-2018-roku-tysiace-mieszkancow-przeszlo-ulicami-miasta,12823433,26918217/

0 Comments